Codziennie-HR

Nietzsche
napisał „Źle odpłacamy nauczycielowi,
jeśli ciągle pozostajemy zaledwie uczniami”. To myśl zwracająca się do
ucznia. Bardzo dobra. Zainspirowała mnie, by na potrzeby niniejszego artykułu
zwrócić się w identyczny sposób do nauczyciela.

Jakiś czas temu na moim Instagramie oraz LinekedIn poruszyłam temat wypłaty premii bądź części wynagrodzenia w formie kryptowaluty. Motywacją do rozpoczęcia dyskusji na ten temat był artykuł o umowie Leo Messiego z nowym klubem Paris Saint-Germain, w której znalazł się zapis o wypłacaniu części wynagrodzenia w kryptowalucie.

Planowanie swojego życia zawodowego to jest coś więcej niż następna pozycja, następne miejsce, w którym możemy robić coś ciekawego albo więcej zarabiać. Planowanie kariery uwzględnia 2-3 kolejne zmiany, jakie chcemy wprowadzić w życiu.

Przygotowując recenzję „12 życiowych zasad” modnego Jordana Petersona (LINK) opisałem tam m.in. trzy podstawowe zasady, którymi kieruję się dobierając swoje lektury. Wszystkiego przeczytać się nie da. Poza obowiązkowymi klasykami (których także masa) lawinowo przybywa książek, a co jedna, to bardziej „wyjątkowa, fascynująca, zmieniająca myślenie, poruszająca, rozbijająca paradygmaty, bestseller New York Timesa” itd.

Nadszedł czas na recenzję książki zupełnie innej niż te, które opisywałam wcześniej. Jest to “Najszczęśliwszy człowiek na ziemi”.

O pułapkach pompowania i maksymalizowania zaangażowania pracowników już pisałem. Zwracałem uwagę, jak szkodliwe mogą to być działania i przeciwskuteczne, jeśli koncentrują się tylko na „Jedź szybciej! Możesz jechać szybciej! Wszystko możesz!” (LINK).

Kilka dni temu miałam ogromną przyjemność stanąć na sali szkoleniowej. Ale nie tej wirtualnej, do której przyzwyczaiłam się na przestrzeni…

Artykuł Czego uczy nas case Spadiory? pochodzi z serwisu HR na obcasach.

Wiele mitów szkoleniowych i internetowych jest trwalszych niż karaluchy. Jednym z nich jest, jakże bezsensowne, twierdzenie, że zaledwie 7% przekazu w rozmowie wynika ze słów, 38% z tonu głosu, a 55% z mowy ciała (bardziej o wyraz twarzy chodzi).

To stały fragment gry. Ktoś napisze w LinkedIn post i wyrazi opinię np. o rządowych zmianach w podatkach, o zmianach w systemie sądowniczym, o rządowych planach konsolidacji przedsiębiorstw, o rządowych sposobach wydawania pieniędzy, o zmianach w szkolnictwie, o jakości intelektualnej ludzi podejmujących kluczowe decyzje w państwie, nepotyzmie, czy o stanie praworządności aż po sposób działania policji na ulicach itd.